ภาษา VBA นำมาจากภาษา BASIC ซึ่งเป็นภาษาเก่าแก่ สิ่งนึงที่ตกทอดมาถึง VBA ก็คือหมายเลขบรรทัด เราสามารถใส่เลขที่บรรทัด จะเป็นเลขอะไรก็ได้ตั้งแต่ 1 ถึง 65535 และแต่ละบรรทัดจะเป็นเลขอะไรก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเรียงลำดับ ไม่จำเป็นต้องมีทุกบรรทัด ขอให้ไม่ซ้ำใน Sub หรือ Function Procedure เดียวกันก็พอ โดยเขียนไว้เป็นส่วนแรกของโค้ดแต่ละบรรทัด ที่ทำๆกันมาเป็นมาตรฐานก็คือเริ่มจาก 10 และเพิ่มทีละ 10 เพื่อให้อ่านง่ายและสะดวกเมื่อมีการแทรกบรรทัดเพิ่ม จะได้ใส่เลขบรรทัดได้โดยไม่ต้องไปแก้หมายเลขของบรรทัดอื่นๆให้เสียเวลาครับ
ตย.ของโค้ดก็เช่น
Private Function NewSalesPrice(Price As Variant, Percent As Variant) As Single
Dim Factor As Single
On Error GoTo ErrHandler
10 Factor = 1 + Percent / 100
20 NewSalesPrice = Price * Factor
ExitRtn:
30 Exit Function
ErrHandler:
40 MsgBox "In [NewSalesPrice], Line " & Str(Erl) & ", Error " & Str(Err.Number) & " : " & Err.Description
50 Resume ExitRtn
End Functionเลขบรรทัดทำหน้าที่แบบเดียวกับลาเบล เราสามารถสั่ง Goto <ลาเบล/เลขบรรทัด> หรือ GoSub <ลาเบล/เลขบรรทัด> เพื่อให้โค้ดข้ามไปทำงานที่บรรทัดตามเลขที่นั้นได้ แต่ประโยชน์ที่ชัดเจนที่สุดก็คือ ถ้าเกิด Runtime Error ขึ้นในบรรทัดของโค้ดที่มีเลขที่บรรทัดอยู่ เราสามารถใช้ฟังก์ชั่น Erl เพื่อคืนเลขที่บรรทัดออกมาได้ด้วย ดังนั้นเราจึงใส่ไว้ในส่วนของ Error Handling Routine เพื่อบอกให้ทราบว่าเกิดปัญหาที่บรรทัดอะไร การ Debug หรือแก้ไขปัญหาก็จะทำได้ง่ายขึ้นมาก แต่หากเกิด Error ในบรรทัดที่ไม่ได้ใส่หมายเลขบรรทัดเอาไว้ ฟังก์ชั่น Erl จะคืนค่าของเลขบรรทัดสุดท้ายที่อยู่ก่อนหน้าออกมาให้แทน หรือถ้าไม่มีเลย ก็จะคืนค่าเป็นศูนย์แทนครับ
ตย.ของข้อความ
